TUVALET EĞİTİMİ

YEME SORUNLARI

Çocukların yemek yeme tutumları bazen iç dünyalarındaki çocuk psikolojisini yansıtır, Bir üzüntü, endişe, kıskançlık da çocukların iştahını etkilemektedir. Yemek yemeyen çocuklar yemeğiyle oynar, ağzında tutar ve bazen de yutmaz, konuşarak oyalanır, kalkıp dolaşmak isterler. Çocuğun iştahsızlığı, fiziksel bir sağlık nedeniyle olabileceği gibi (kansızlık, bağırsak parazitleri, nezle-grip), çocuk psikolojisi sorunlarından dolayı da kaynaklanıyor olabilir.

Yeme sorunlarının başında gelen, yemeği reddetme ya da seçici davranma çocuklarda sık görülen olumsuz bir yeme davranışıdır, büyük ölçüde psikolojik nedenlerle ortaya çıkar. Çoğu durumda çocuk iyi besleniyor, ancak sizin beklentiniz doğrultusunda yemiyordur. Örneğin çocuğun daha iyi, daha çok yemesini istiyorsunuzdur. Bu yaşlarda beslenme, çocuk ve bakım vere arasında duygu alışverişini belirtmenin en iyi yoludur. Çocuk, ona bakan kişilerin bu konuya verdikleri önemin bilincine kolaylıkla varır. Bunu kendi iletişimi için kullanır. Yemek yemeyi istemedikçe etrafındakiler onunla daha çok ilgilenmektedirler. O da bu ilginin devam etmesi için yemeyi reddederek, sorunun uzamasını tercih edebilir.

Yemek yeme sorunu olan çocuklar için ne yapabilirim?

• Öncelikle bir yemek yeme saati çizelgesi oluşturun. Aile içinde yemek yeme düzeni oluşturmaya özen gösterin. Çocuğunuzu belirli yemek saatlerine alıştırırsanız yemek yemesi daha düzenli olacaktır ve yemek saatlerinde aç olacağı için yemek yememe davranışı göstermeyecektir. Çocuğunuz eğer yemek yemeyi reddederse bir sonraki yemek saatine kadar bekleyin.

•      Öğün aralarında ya da yemeğe yakın vakitlerde çocuğunuzun abur cubur yemesini engelleyin. Bu tip yiyeceklerle karnını doyurmasını önleyin.

•         Çocuklar yemek yemek için zorlanmamalı, üstlerinde baskı kurulmamalıdır. Acıkmasını bekleyin. Bir öğün, bir gün hatta biraz daha uzunca bir süre yemek yememesi çocuğun genel durumu konusunda zarar vermeyecektir. Hiçbir çocuk açlıktan ölmez. Çocuğunuza kendi açlık hissini anlaması için fırsatlar verin. Bununla birlikte diğer yemek saatine kadar bir şey yiyemeyeceği hatırlatılabilir ve bir sonraki öğüne kadar bir şey atıştırmasına müsaade edilmemelidir.

•     Yemek saatinden 15-20 dakika önce sofraya oturulacağı çocuğa haber verilmelidir. Böylece çocuklara oyunlarını bitirmeleri için fırsat verilmiş olur çünkü çocuklar oyunlarını bitirmeden sofraya oturmak istemezler. Bununla birlikte yemekler başka bir odaya taşınmamalıdır.

•      Okul öncesi çocuklara uygun porsiyon miktarı genellikle yetişkin porsiyonunun yaklaşık dörtte biri kadardır. Büyük porsiyonlar çocuğu sıkabilir ve böylece daha az yemesine neden olabilir. Tabağını yemekle aşırı bir şekilde doldurmak yerine azar azar koyulmalıdır. Çocuk doymamışsa, daha fazla yemek isteyebilmelidir. En iyisi küçük miktarlarda sunmak ve bitirdiğinde, daha fazla isteyip istemediğini sormaktır.

•  Yiyeceği yemeğe ve miktarına çocuğunuzun karar vermesini sağlayın. Tabağındaki yemeklerden hangisini yiyeceğine ve ne kadar yiyeceğine çocuğunuzun kendisinin karar vermesini sağlayın. Hiçbir şey yemezse, sorun etmeyin. Bir sonraki öğün ya da atıştırmada nasıl olsa acıkmış olacak. 

Bu önerileri uygulamaya karar verdiğinizde her konuda olduğu gibi burada da kararlı davranmak yani geri adım atmamak çok önemlidir. Bir süre kararlı davrandıktan sonra pes edip çocuğun kaprisine boyun eğmek işinizi zorlaştıracak, yemek alışkanlığının yerleşmesini geciktirecektir. 

Kararlı davranmak, sakin olmak ve çocuğun yemek sorununu umursamıyor görünmek ise yemek saatlerini kabus olmaktan kurtaracaktır.

Bu önerileri rağmen yemek reddi devam ediyorsa kimi zaman daha derin bir psikolojik bozukluk nedeni olabilir. Bu durumda uzman yardımı gerekebilir. Bu konuda psikologlardan yardım alabilirsiniz.